Ganito kita Pinaikot

Ni Leonilyn Palaran

Ganito na sana ang Pilipinas na iyong maaabutan

Sa pagmulat ng iyong mga mata sa Perlas ng silangan

Mga nagkalat Sanggano’t magnanakaw

Sa Quiapo at Cubao,

Wala ka nang makikitang

May trabahong disente at matino ang paraan ng pamumuhay

Ang bawat Pilipino.

Ganito na ang Pilipinas na iyong maabutan

Sa pagsamyo sa ganda ng kalikasan

Kapag umulan, bumabaha agad sa metropolitan

Malawak na polusyon ang bumabalot sa buong kalunsuran

Wala ka nang matatamansang

Puno at halamang tunay, hindi artipisyal

Nakapalibot sa buong kapaligiran

Ganito na ang Pilipinas na iyong maabutan

Sa pag-abot ng rurok ng tagumpay ng isang kabataan

Pinapatay ang pangarap ng kanilang kamusmusan ng bagong Pilipino

Na mga taong ang hilig ay hilahin pababa ang mga progresibo

Wala ka nang matatanaw

Mga pilipinong naghahabi ng sariling pangarap

Nagpapanatili ng kaisipan ng pagiging tunay na makabayan

Ang bawat Pilipino

Ganito ang Pilipinas na iyong maabutan

Sa pagpapaunlad ng ekonomiya ng ating sintang Pilipinas

Mga gahaman, monopolyo ang negosyo sa lahat ng lalawigan

Mga mapang-mata, hindi binibigyang pagkakataon na gumanda ang buhay ng iba

Wala ka nang maoobserbahan na

Pinapaunlad ang sarili, gayundin ang pamumuhay ng kababayan

Umuusbong ang bagong ideya at kaisipan

Sa bansang pagkakaisa ang pangangailangan

Ganito na ang Pilipinas na iyong maaabutan

Walang maipagmamalaki ang sariling pagkatao,

Walang kwenta ang pagiging Pilipino

Sapagkat wala nang pilipinong nagsasambit na

“Pilipino ako! Pilipinas ang Pinagmulan ko!”

Ganito ang ating pinagsisigawan

Habang tayo mismo’y umuunlad sa sarili nating bayan

Ganito kita pinaikot

Pumasok sa iyong bibig, nginuya at inibig

Hanggang sa ang puso mo, ito’y umabot

Paunti-unti hanggang ika’y masuka at tiyan mo’y kumirot

Kailangang baligtarin ang pagbasa mula sa huli hanggang unang taludtod
Ang tulang ito na aking hinabi sa isip at damdamin

Ganito kita pinaikot